Gert-Jan Segers, fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer, heeft met zijn vrouw en drie dochters zeven jaar in Egypte gewoond. Zijn kinderen zijn inmiddels jong-volwassenen. Wat heeft de tijd in Egypte voor zijn gezin betekend?
“Het is een heel vormende periode geweest, waar mijn kinderen grote armoede van dichtbij hebben gezien. Mijn vrouw werkte bijvoorbeeld met gehandicapten die op en om een vuilnisbelt probeerden te overleven. Het kon gebeuren dat we op dezelfde dag op de vuilnisbelt waren en vervolgens bij vrienden met een villa, zwembad en personeel. Allemaal vriendelijke mensen, maar met extreem verschillende omstandigheden en kansen.
“We hebben veel om dankbaar voor te zijn.”
– Gert-Jan Segers
Kinderen van deze tijd
We benadrukten tegenover onze kinderen vooral dat we veel hebben om dankbaar voor te zijn en dat als je veel hebt gekregen, je ook veel kunt delen. Tegelijkertijd hebben we ervoor gewaakt om ze te belasten met al te veel leed. Kinderen kunnen niet al het leed en onrecht op hun schouders nemen. We waren er dan ook bewust mee bezig om het leed ‘kleiner’ te maken. In ons gezin hebben we dat gedaan door een sponsorkind financieel te adopteren. Ik heb dat zelf trouwens ook moeten leren, dat ik niet iedereen kan helpen, maar dat ik wel kan doen wat ik kan.
Toen we weer in Nederland gingen wonen, schakelden mijn kinderen overigens heel makkelijk naar het westerse materialisme. Dan wilden ze toch een mooie mobiel of hadden ze toch wat te klagen. Ze zijn echt kinderen van deze tijd en vonden onze welvaartssamenleving snel weer gewoon.
“Een sponsorkind is een hele mooie manier om je kinderen betrokkenheid te leren.”
– Gert-Jan Segers
Maar de periode in Egypte komt geregeld langs in onze herinneringen en als ik nu naar mijn dochters kijk, zie ik dat ze alledrie een groot hart hebben en een enorme betrokkenheid bij mensen die het minder hebben. Wel op heel verschillende manieren, de oudste is bijvoorbeeld heel bewust bezig met het voedselvraagstuk. De middelste zie ik richting de internationale hulpverlening gaan. Zij wil zich graag inzetten voor kinderen, dus wie weet komt ze nog eens bij Red een Kind terecht.
Voor ouders die met hun gezin ‘gewoon’ in Nederland wonen, heb ik vooral de tip om je betrokkenheid een concrete plek te geven in je gezinsleven. Gebruik niet het abstracte begrip ‘arme kinderen’, maar praat over concrete situaties. Spaar samen voor een project. Ook een sponsorkind is een hele mooie manier om je kinderen betrokkenheid te leren.”
Dit artikel is onderdeel van Red een Kind. Meer weten?
Ga naar www.redeenkind.nl