Moses Andrews uit India en Beatrice Niyungeko uit Burundi combineren hun baan voor Red een Kind met het ouderschap. Ze delen hun opvoedverhalen met ons. Zo anders en toch zo herkenbaar!
Moses werkt al vanaf 2007 bij Red een Kind, tegenwoordig als manager Child Development and Disaster Management. Hij is in 2006 getrouwd met lerares Jhansi Rani. Tot hun grote verdriet bleef hun huwelijk lange tijd kinderloos. Op 29 maart 2017 werd hun zoon Matthan Samuel geboren.
Beatrice Niyungeko werkt sinds 2017 bij Red een Kind, tegenwoordig als programmamanager. Samen met haar man Apollinaire heeft ze een tweeling van tien jaar; een meisje en een jongen met de prachtige namen Alpha en Omega.
Familie
De kinderloze jaren van Moses en Jhansi benadrukken dat de zegen van kinderen niet voor iedereen is weggelegd. Moses vertelt dat dat in de Indiase context extra zwaar valt, omdat kinderloze vrouwen niet voor vol worden aangezien. Ze mogen bijvoorbeeld niet deelnemen aan bepaalde ceremonies.
Toen de kleine Matthan werd geboren, mocht Moses er niet bij zijn. “Nee, dat doen we niet in India, ik stond op de gang.” Hij woont met zijn ouders, zijn broer, schoonzus en hun twee volwassen kinderen in één huis. “Ik vind het heel belangrijk dat een kind sociaal leert zijn. In dit huis heeft hij zoveel vertrouwde mensen om zich heen, daar leert hij van.”
“Ik wil ze graag leren hoe ze in vertrouwen kunnen leven.”
– Beatrice Niyungeko uit Burundi
De situatie van Beatrice is vergelijkbaar met die van veel Nederlandse gezinnen. Haar familie speelt nauwelijks een rol in de praktische zorg en opvang van de kinderen en het combineren van werk en moederschap levert daardoor logistieke uitdagingen op. “We hebben één auto. ’s Ochtends brengen we eerst Alpha en Omega naar school, waarna Apollinaire mij op kantoor afzet. Hij haalt ’s middags de kinderen uit school, anders zou ik nooit genoeg tijd hebben voor mijn baan. Ik maak lange dagen.”
Daarbij loopt Beatrice tegen verschillen tussen vader en moeder aan. “Mijn man zorgt zeker goed voor onze kinderen, maar op de een of andere manier vindt hij het minder belangrijk dan ik om echt even tijd te nemen om te praten of gewoon even een ommetje te maken.”
Wat vind je belangrijk om je kinderen mee te geven?
Beatrice: “Ik wil ze graag leren hoe ze in vertrouwen kunnen leven. Dat begint bij een levende relatie met God. Ik geloof dat ze vanuit die basis goede relaties op kunnen bouwen met andere mensen.”
Moses: “Ik vind het belangrijk dat hij leert hoe respect te tonen. En dat hij leert te delen.”
Beatrice Niyungeko uit Burundi
Opvoeden is niet altijd makkelijk. Welke uitdagingen kom je tegen?
Moses: “Matthan is 2,5 en heeft af en toe woedeaanvallen. Dan bijt hij me. Het is wel een slimmerd, hoor, want bij zijn moeder waagt hij dat niet. Die is altijd thuis, dus die moet hij te vriend houden.”
Beatrice: “Mijn kinderen zouden het fijn vinden als ik vaker thuis was. Maar ik heb een drukke baan en ook nog verplichtingen in mijn familie, omdat mijn beide broers zijn overleden. Dus ik merk dat ik soms dingen voor mijn kinderen koop, bijvoorbeeld (te) duur speelgoed, om het een beetje goed te maken.”
In jullie werk komen jullie veel in aanraking met kinderen die in armoede opgroeien. Wat doet dat met je?
Moses: “Matthan is heel erg ziek geweest toen hij twee maanden was. Ik heb er bijna twee jaar over gedaan om de ziekenhuisrekeningen af te betalen. Moet je nagaan hoe moeilijk, of zelfs onmogelijk, dat is voor arme dagarbeiders of boeren. Ik zet me daarom elke dag in voor een betere economische situatie en een beter leven voor die gezinnen!”
Beatrice: “Ik kom elke dag kinderen tegen in hopeloze situaties en ik kan ze niet allemaal helpen. Toch lijk ik daar een beetje aan te wennen. Ook bij ons thuis komen vrijwel elke dag bedelaars langs. Ik leer mijn kinderen om te delen van ons eten. Ik bespreek met ze dat het iedereen kan overkomen dat je hulp nodig hebt. De gedachte dat ook mijn kinderen iets zou kunnen overkomen, motiveert me extra om me in te zetten voor kinderen in nood.”
Hebben jullie opvoedtips voor Nederlandse ouders?
Moses: “We leven in een snelle wereld, maar kinderen hebben hun eigen tempo en hun eigen perspectief. Daar moeten we ons aan aanpassen. Ga ook letterlijk op dezelfde hoogte zitten als het kind als je ermee praat. Een kind is zo kostbaar, wees geduldig.”
Beatrice: “Maak elke dag tijd voor ze en praat met ze. Sla niet meteen die laptop open zodra je thuis komt. Dat is voor mij een harde les geweest toen ik erachter kwam hoe erg ze het vonden dat ik ook thuis meteen weer aan het werk ging. Nu werk ik vaak nog nadat ze naar bed zijn gegaan. Niet zo goed voor mijn rust, maar wel voor de relatie met mijn kinderen!”
Dit artikel is onderdeel van Red een Kind. Meer weten?
Ga naar www.redeenkind.nl